KTO MOJĄ NAUKĘ ZNA I JĄ ZATAJA ALBO TYLKO USTAMI GŁOSI A NIE SERCEM, TEN NIE JEST MOIM UCZNIEM.

JA, KTÓRY WIEM WSZYSTKO, ZAPOWIEDZIAŁEM WAM I OBIECAŁEM MÓJ POWRÓT, GDYŻ WIEDZIAŁEM, ŻE ZNOWU BĘDZIECIE MNIE POTRZEBOWALI. 

Ponieważ nie wiecie, czym jest prawdziwy pokój, zadawalacie się tęsknotą za nim i próbujecie za pomocą wszystkich możliwych środków i na wszelkie możliwe sposoby uzyskać nieco pokoju duszy, przyjemności i zadowolenia, ale nigdy tego, czym jest prawdziwy pokój duszy.

Na świecie brakuje dobrych interpretatorów Mojego Słowa, dobrych wykładowców Moich pouczeń. Dlatego też ludzkość żyje, jak daleko siebie nazywa chrześcijańską, w duchowym zacofaniu, ponieważ nie ma nikogo, kto by nią Moją prawdziwą nauką wstrząsnął i nie ma nikogo, kto pielęgnuje serca z miłością, z którą uczyłem ludzi.

Dzień w dzień - w salach wspólnot, kościołach i katedrach - wymawia się Moje Imię i powtarza się Moje Słowa, lecz nikt nie jest wewnętrznie poruszony, nikt nie drży przed ich światłem a to, dlatego, że ludzkość ich sens źle zrozumiała. Większość wierzy, że siła działania Słowa Chrystusa polega na ciągłym mechanicznym powtarzaniu go, nie pojmując, że nie jest konieczne je wypowiedzieć, lecz je studiować nad nim pomyśleć je praktykować i nim żyć.

Biedna ludzkość - błądząca w ciemności, chociaż światło jest niej tak blisko, bojaźliwie skarżąca się, chociaż pokój znajduje się w zasięgu! Ludzie nie mogli tego światła dojrzeć, gdyż znaleźli się tacy, którzy im bezlitośnie zawiązali oczy. Ja, Który was naprawdę kocham, przychodzę wam z pomocą, poprzez to, że uwolnię was z ciemności i wam udowodnię, że to, co wam w swoim czasie powiedziałem, było przeznaczone dla wszystkich czasów i że wy nie możecie rozpatrywać owego Boskiego Słowa jak starej nauki z przeszłej epoki. Gdyż miłość, która była esencją Mojego całego nauczania, jest wieczna i w niej leży - w tym czasie zdrożności, niemierzalnego cierpienia i niepohamowanych namiętności - tajemnica waszego ratunku.

Żyjecie już w Trzecim Czasie, a mimo to duchowo jest ludzkość nie dość rozwinięta. Wasi duchowi opiekunowie, wasi teolodzy i duchowi pasterze objawiają wam o Wiecznym Życiu w rzeczywistości bardzo mało, a czasem kompletnie nic. Również im objawiam Tajemnice Księgi Mojej Mądrości i dlatego pytam się was:, dlaczego oni milczą? Dlaczego obawiają się obudzić ludzkie śpiące Dusze? 

Moja Nauka naucza was doskonałej, duchowej i czystej czci do Ojca, - gdyż Dusza tego nie zauważając- dotarła do progu Świątyni Pana, który przekroczy, aby odczuć Moja obecność, aby swoim Duchem usłyszeć Mój Głos i zobaczyć Mnie w Świetle spadającym na jej rozum.

Pustka odczuwana przez ludzi obecnego czasu w obrębie ich przeróżnych wspólnot religijnych jest spowodowana tym, że Dusza odczuwa głód i pragnienie uduchowienia. Rytuały i tradycje nie wystarczają Jej już, tęskni Ona za tym, aby poznać Moją Prawdę.

Na ziemi istnieje wiele wspólnot religijnych, a w swojej większości są one ustanowione na wierze w Chrystusa. Pomimo to, nie kochają jedni drugich, nie uznają nawzajem za Uczniów Boskiego Mistrza.

Czy nie sądzicie, że gdyby oni wszyscy zrozumieli Moją Naukę, to ją zastosowaliby, aby konfesje doprowadzić do pogodzenia i do Pokoju? Lecz tak nie było. Wszyscy oni zachowywali się do siebie z dystansem, poprzez co rozdzielili i rozczłonkowali ludzi, którzy postrzegają się jako obcy albo, jako wrogowie. Każdy szuka środków i argumentów, aby innemu udowodnić, ze on jest właścicielem Prawdy, a inni się mylą. Lecz nikt nie ma mocy, ani odwagi, aby odkryć, że w każdym przekonaniu wiary i w każdym oddawaniu czci Bogu jest zawarte trochę prawdy.

Zaprawdę powiadam wam, Miłość jest niezmienną siłą, która porusza wszechświatem. Miłość jest początkiem i sensem życia.

Obecnie wprowadzam czas duchowego zmartwychwstania dla wszystkich - czas, w którym doprowadzę do rozkwitu owo błogosławienie nasienie miłości, które wylałem na świat z wysokości krzyża i przez to zapowiedziałem wam, że kiedy ludzie będą się kochali, tak jak was tego uczyłem, śmierć zostanie zlikwidowana ze świata, a na jej miejscu będzie panowało nad ludźmi życie i będzie się objawiało we wszystkich ich dziełach.