OSTATNI KRZYK BOGA. ZEGAR NIEUBŁAGANIE PRZYŚPIESZYŁ.
OSTATNI KRZYK BOGA.
Zegar nieubłaganie przyspieszył.
Jego wskazówki niczym konie w galopie spieszą.
Jak głusi staliśmy się na wołanie rozpaczliwe Boga Żywego.
Jak ślepi staliśmy się, że nie dostrzegamy tak widocznych znaków na niebie i ziemi, ukazujące nam zbliżający się koniec.
Jak nasze serca zatwardziały, wypychając w zapomnienie sumienie, które stoi na straży naszego serca. Że zagłuszamy je naszymi bezcelowymi i fałszywymi usprawiedliwieniami.
Raniąc tym bardziej Prawdę i Miłość.
Albowiem zamiast ujrzeć nasze winy, nasze grzechy i paść na kolana błagając Boga Ojca Miłosiernego, który z Miłości do grzesznika i stworzenia swego, posłał Swego Jednorodzonego Syna Jezusa, aby odnalazł to, co należy do Niego. I Zbawił. Zbawił, a nie potępił.
Jak Wielka i Bezgraniczna to Miłość jest Stworzyciela do swego stworzenia, które nazywa swym dzieckiem.
A jak wielkie znieważenie i odrzucenie Jego, jako jedyne Dobro przez stworzenia!
Jak wielkie lekceważenie i odrzucenie Jego Żywego Słowa, które dla nas z Miłości opuścił Łono Ojca i Niebo, gdzie przybierając ciało, stał się człowiekiem. Człowiekiem, który oddał Siebie dla ratowania wielu dusz.
Jak wielka rozpacz i ból Tego, Który jest Miłością i Dawcą Życia.
Gdyż zna ON wszystkie serca i ścieżki człowieka.
Człowieka, który ślepo podąża drogą zatracenia.
I jak rozpaczliwe wołanie Boga Żywego i Ojca i Stworzyciela, by ratować przed zgubą człowieka jako jego dziecko i przed otchłanią.
Więc nie bądźmy nieczuli na Jego wołanie i biegnijmy szybko do Niego.
Bo tylko ON jest naszym uzdrowieniem i Życiem.
Spieszmy z otwartym sercem przyjąć do naszego życia Tego, Który jest Światłością naszego serca, duszy. Naszej istoty.
Już dziś oddajmy się w Jego Ręce i Jego Woli.
Tak jak to uczynili Jego umiłowani.
Matka Boża, Maryja, Św. Józef, Jezus, Święci, zastęp Aniołów i całe Dzieło Stworzenia.
Niech was Bóg Ojciec Wszechmogący Błogosławi i obdarzy was Swoją Łaską i Pokojem w Imię Jezusa Chrystusa.
Katarzyna
Komentarze